Ivan Boenin

Ivan Boenin (1870–1953) ontving in 1933 als eerste Russische schrijver en dichter de Nobelprijs voor Literatuur. Hij stamde uit een oud-adellijke familie en bracht zijn jeugd door op het Russische platteland. Hij publiceerde op zeventienjarige leeftijd zijn eerste gedichten. Tot 1910 was hij bekend om zijn gedichten, door zijn korte roman Het dorp vestigde hij zijn naam als prozaschrijver. Zijn werk weerspiegelt een diepe verbondenheid met de natuur, melancholie en de teloorgang van het pre-revolutionaire Rusland. Boenin vormt een brug tussen de klassieke Russische literatuur van de 19e eeuw (zoals Tolstoj en Toergenjev) en de moderne Russische schrijvers. Zijn werken worden nog steeds geprezen om hun schoonheid en universele thema’s.